أن تقوموا لله مثنی وفرادی ثم تتفکروا (شما دو نفر دو نفر باهم یا هریک تنها در امر دینتان قیام کنید سپس به تفکر بپردازید)
- ۰ نظر
- ۱۷ خرداد ۹۳ ، ۲۳:۳۰
أن تقوموا لله مثنی وفرادی ثم تتفکروا (شما دو نفر دو نفر باهم یا هریک تنها در امر دینتان قیام کنید سپس به تفکر بپردازید)
پیامبر علیه السلام: مثل الجلیس الصالح، مثل العطار إن لم یعطک عن عطره، اصابک من ریحه ومثل الجلیس السوء مثل القین إن لم یحرق ثوبک اصابک من ریحه[1] (هم نشین صالح مانند عطاری می ماند که اگرچه از عطر او استفاده نکنی ولی (خود بخود) بوی خوش او به تو خواهد رسید ، و هم نشین بد مانند آهنگری است که اگرچه (حرارت کوره اش) لباست را نمی سوزاند ولی از باد گرم آن به تو می رسد)
تقلید ناخودآگاه رفتار وگفتار رفیق بد را می توان یکی از آثار سوء هم نشینی با رفیق بد نام برد.هرچه علاقه به او بیشتر شود الگوگیری نیز بیشتر می شود. لقمان علیه السلام به فرزندش گفت: فرزندم هم نشین عالمان باش وبه آنان نزدیک شو وبه زیارت آنان برو و با آنان باش شاید شباهتی به آنها پیدا کنی.
پیامبر علیه السلام: حواریون از عیسی پرسیدند با چه کسی معاشرت کنیم؟من یذکرکم الله رؤیته ویزید فی عملکم منطقه یرغبکم فی الآخره عمله[1] (کسی که دیدنش تو را به یاد خدا بیاندازد وحرف زدن با او بر علمت بیافزاید عملش تو را به آخرت تشویق وترغیب نماید)
لاتتخذه سلاحا علی معصیه الله ولا عده للظلم بحق الله ولا تدع نصرته علی نفسه ومعونهته علی عدوه والحول بینه وبین شیاطینه ونادیته النصیحه الیه والإقبال علیه فی الله فإن انقاد لربه واحسن الإجابه له والا فلیکن الله آثر عندک واکرم علیه
از امام صادق علیه السلام پیرامون حقوق برادران پرسیدند، حضرت فرمودند: أیسر حق منها ان تحب له ما تحب لنفسک وتکره له ما تکره لنفسک والحق الثانی تجنب سخطه وتتبع رضاه وتطیع امره والحق الثالث ان تعینه بنفسک ومالک ولسانک ویدک ورحبک (کمترین حق دوست این است که آنچه را برای خود می پسندی برای او نیز بپسندی، وآنچه را برای خود بد می پنداری برای او نیز بد بدانی،حق دومش این است که عصبانیش نکنی ورضایتش را به دست بیاوری واز امرش تبعیت نمایی، وحق سومش این است که او را با مال وجان وزبان ودست وپا یاری دهی)
خداوند متعال در آیات بسیاری به این مهم اشاره کرده است که به عنوان نمونه به پاره ای از آنها اشاره می شود:
لو انفقت ما فی الأرض جمیعا ما ألفت بین قلوبهم ولکن الله ألف بینهم[1] (اگر تو با تمام ثروت روی زمین می خواستی الفت دهی نتوانستی لیکن خدا تألیف قلوب آنان کرد)،
امام رضا علیه السلام: من تبسم فی وجه أخیه المؤمن کتب الله حسنه ومن کتب الله له حسنه لم یعذبه[1] (کسی که در صورت برادر مؤمن خود تبسم کند خداوند برایش حسنه وپاداش مینویسد وهرکس خدا برایش حسنه بنویسد عذاب نخواهد شد)
مسئله ی مهم که رفقا باید توجه داشته باشند اینست که در هر کار افراط وتفریطش باعث خطر است، بویژه در در رفاقت های ایام جوانی ونوجوانی زیرا دچار دل بستگی های شدید می شوند، ونهایتا عشق به سر راه آنان خواهد ایستاد وآنان را به خود مشغول خواهد کرد.