خداوند متعال در آیات بسیاری به این مهم اشاره کرده است که به عنوان نمونه به پاره ای از آنها اشاره می شود:

لو انفقت ما فی الأرض جمیعا ما ألفت بین قلوبهم ولکن الله ألف بینهم[1] (اگر تو با تمام ثروت روی زمین می خواستی الفت دهی نتوانستی لیکن خدا تألیف قلوب آنان کرد)، ادخلوا فی السلم کافه[2] واصلحوا بین أخویکم[3] (همه در برابر اوامر الهی سر تسلیم فرو آرید وبین برادرانتان آشتی وصلح برقرار سازید)، ان یریدا اصلاحا یوفق الله بینهما[4] (اگر مقصود اصلاح داشته باشند خدا ایشان را برآن بتوافق رساند)، فألف بین قلوبکم فأصبحتم بنعمته إخوانا[5] (خدا در دل های شما الفت ومهربانی انداخت تا به لطف او همه برادران دینی یکدیگر شوید)

اسلام اهمیت بسیاری به این مهم داده است، چنانچه پیامبر علیه السلام میان قبیله های اوس وخزرج که 120 سال می جنگیدند آشتی داد.

وإن تصلحوا وتتقوا فإن الله کان غفورا رحیما[6] (اگر سازش کنید وپرهیزکار باشید همانا خدا بخشنده ومهربان است)

کشمکش ودعوا یکی از عوامل مهم در عقب ماندگی هر جامعه است.   ولا تنازعوا وتفشلوا وتذهب ریحکم [7] (هرگز تفرقه پیشه نکنید که در اثر آن نابود خواهید شد)

وما أنزلنا الکتاب الا لتبین لهم الذی اختلفوا فیه وهدی ورحمه لقوم یؤمنون[8] (ما این قرآن را برتو نفرستادیم مگر آنکه حقیقت را در آنچه مردم اختلاف می کنند روشن کنی وبرای اهل ایمان هدایت ورحمت باشد)

این قدر این موضوع مهم می باشد که امام صادق علیه السلام پولی را نزد مفضل بن عمرو، فقط برای رفع اختلاف مردم گذاشته بودند.

واعتصموا بحبل الله جمیعا ولا تفرقوا[9] (به ریسمان الهی چنگ زنید ومتفرق نشوید)

[1] انفال 63

[2] بقره208

[3] حجرات

[4] نساء35

[5] آل عمران103

[6] نساء129

[7] انفال46

[8] نحل 64

[9] آل عمران 103